ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Απόψε θάθελα να ΄ρθείς,

νάρθεις για λίγο μόνο,

σαν τη νυχτιά να μου φερθείς,

που σπέρνει οξυγόνο.

Ν΄αφήσεις ότι μας πονά

κι ότι πικρό απ΄το χρόνο,

γιατ΄η ψυχή μου ξεφωνά

κι αν δε σε δω κρυώνω.

Απόψε θάθελα να ΄ρθείς,

κοίτα, μη μου μιλήσεις,

μόνο μπροστά μου να σταθείς

κι έτσι να με ξυπνήσεις.

Θέλω αυτή τη ζεστασιά

που βγαίν΄απ΄το κορμί σου

κ΄η αύρα σου η θαλασσιά

κι οι θαλασσοδαρμοί σου,

να μου χαϊδεύψουν τα μαλλιά,

τις σκέψεις να μου πάρουν

κι εκεί μέσα στη σιγαλιά

οι σκέψεις ας σαλπάρουν.

Απόψε μη μου τ΄αρνηθείς

θα τελειώσ΄ ο χρόνος,

αν γρήγορα δε κινηθείς

θα έχει μείν΄ο χώρος.

Δεν πρέπει να σε ενοχλώ

ούτε και να σε ψάχνω,

το κύμα σου που ανακλώ 
                  (εκτρέπω)

φεύγει δεν το προφτάνω.

Όμως απόψε νάσαι εδώ,

θέλω να ξεπερνάς τα όρια,

στα χέρια σου θα αφεθώ

γιατ΄οι καρδιές δε ζούνε χώρια.!!